en büyük yara:zaman

dondurulmuş patates tadında geçen okul hayatından
radyoda canlı yayın yayıp dibe vururken;
anılarla yaşıyorum ayaklarına yatmaktan,
ki o akılda kalıcı güzel anılar hiç yaşanmamışken...
doğum günümün yaklaştığı şu günlerde,
selam verdiğimizde sebepsiz karşılık vermeyen insanlardan,
benle ne alıp veremediklerini anlayamazken;
hesapları kesilmiş,üstü onları bırakılmış olsa da...
termodinamikte sistem çevre ilişkisini çözememekten kaynaklanan;
dört bir yanımı saran şu hislerin adını koyamamaktan...
üzgün olduğumu anlar diye annemle konuşmalarımı kısa kesmekten
kişiliğimden tevazuyu kaybetmemiş olmaktan
istinye bayırında iett fanı olmaktan
ve imkb den çıkan güzellerin beni hep pas geçmesinden
kendimi geçtim kuşkuya bir manita bulamamaktan
mavi yelek mor düğmeyi bir türlü bir araya getirememekten
nazariyat derslerimi hep kaçırmaktan
eğlenceyi,dertleşmeyi ya da unutmayı
bu genç yaşta *alkolün tekeline bırakmaktan*
içimde yılların yorgunluğunu taşımaktan
makale okumak yerine ebruli sözlüklerde takılmaktan
kahretsin!durup durup bunları söylemekten bıktım artık...

*Ey Kinayeli Yolcu! ,Bakma Sen Bakma sayfa 1 satır 5