saat 3.43...
istanbulun bütün radyo frekanslarını dolaşıyorum bir bir...hiçbiri açmıyor nedense...
zamanında midesinden çok çekmiş biri olarak,kahveyle mideme işkence etmekte canım istemiyor bu gece,ya aslında ben öyle sorunluyum mutluyum tarzında biri değilim ama neden böyle yazdım bu cümleyi bilmiyorum...yaşam enerjimi aldı birşeyler!dışarıda çok az yağmur var ama bunca zamandır ne ben yağmuru,ne de o beni sevebildi*yağmurda yürümek istemiyorum.belki inanması güç,böyle durumlarda sadece rahat uyumak için bile iki kadeh atardım,onu da istemiyorum ...
nasıl eriyik metaller içine ultra ince taneler disperse edilip,yüksek mukavemetlenme elde ediliyorsa,
bende küçük mutluluklar bekliyorum biryerlerden daha iyi hissetmek için,yada en azından onlara sahipsem bile görmemi sağlıycak bişeyler,birileri falan...
antonio banderas filmlerinin soundtracklerini andıran melodiler çınlamaya başlıyor kulaklarımda,nerden esti bu rüzgar...ışıklar kapalı,sadece her dakikada bir çekimlik turuncu birşeyler parıldıyor.kan çanağı gözlerimi kırptığımda mı oluşuyor bu zayıf korkak ışık huzmesi...
hayatın anlamı ateşböceğinin parıldamasımı...
artık ne o bir çekimlik turuncu ışık,ne de kulaklarımda çınlayan melodi var.bir gece daha beni yeniyor,ve son sigaramı söndürüp yeni aleme doğru ilk adımlarımı atıyorum ve savrulan son duman bulutuna kapılıp gidiyorum...
2008/2009 güz dönemine ithafen 2
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder