yürünesi en uzun yol...

ötekileştirmek ne kadar bana göre olmasa da,
siz ve biz farklıyız derken siz,gözünüzde o mutluluk ışıltısını görmemeyi
siyaseti,tarihi,ve de bir çok şeyi laf salatası üzerinden duyup öğrenmemeyi
lise arkadaşlarıyla ilişkilerim çok iyiyken
kuzen ilişkileriminde aynı güzellikte olmasını
pamuk gibi bir babaanneye sahip olmayı
eğlenceyi alkolün tekeline bıraktırmayacak bir hayat tarzına sahip olmayı
iyi bir kaleci olabilecekken futbola veda etmemiş olmayı
her ne kadar duruşumuzu değiştirmesekte beşiktaşı daha çok şampiyon görmeyi
balıkçılık pek değilde,sandalcılık yapabilmiş olmayı,
içinde sayın mürenle kürek çekmeyi
subay olmasa da,bir istihbaratçı olmayı
klarneti çok daha iyi tanıyor olmayı
şan derslerine gidebilmiş olmayı
öyle bir geçer zaman ki dediğinde radyoda biri;hüzünlenmemeyi
veya hicaz masallarda sesimi kısmamayı
nostaljik adam olup eskiyi anarken durup dururken ağlamaklı olmamayı
eski baba-oğul ilişkisini daha başka boyutlarda yaşayabilmiş olmayı
ve ah sen komutanım...
sabretmenin sevap olup olmadığını bilmeyi
daha az sigara içiyor
yada kaçak sigara içiyor olmayı
itüde adam gibi adamın daha fazla sayıda olmuş olmasını
baba parasıyla değil de,bir chevrolet alabilecek olmayı
ya da öncesinde bir ehliyet sahibi olabilmeyi
sonunda kırılacak olsa da,bir süreliğine sazı elime alabilmeyi
adın batsın dememiş olmayı hiç
tabutumuz kalkarken teneşirden,orda kalanın hicran olmamasını
bunun içinde hayaloğlu dinlememiş olmayı
beni hatırladıklarında yüzlerinde bir gülümseme bırakmayı insanların
yeni yıl,doğum günü vs. özel günlere erebileceksek tekrar
kalan zamanı ve o günü ghettoda geçirmemeyi
karanlık dehlizlerde soğuğu kötü bir ruh nefesi kadar yakında hissetmemeyi
düşük kur yüksek faizli ekonomiye küfretmemeyi
birazda görev sürelerinin az olmasını
ve son olarak ağam ben nasıl ediim dememeyi
isterdim...